ஒரு கட்டத்தில் மோகன் சித்ராவை தனிமையில் மறித்து என்னை ஏன் காதலிக்க மறுக்கிறாய் என அதட்டி சித்ராவின் கையை பிடித்துக்கொண்டு விடவே இல்லை. பயமும் கோபமும் உச்சக் கட்டத்தை அடைய சித்ரா பளாரென மோகனை அரைந்தார். மோகனுக்கு அங்கு என்ன நடக்கிறது என்றே புரியவில்லை.
சித்ரா சிவந்த கண்களில் கண்ணீர் பெருக்குடன்…
“ஏன் என்னை இப்படி தொல்லை செய்கிறீர்கள்..?
நீங்கள் ஒரு ஆணாக இருப்பதனால் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம் என்று நினைக்கிறீர்களா.?…
என் குடும்ப சூழ்நிலை காரணமாக தான் நான் இங்கு கஷ்டப்பட்டு வேலைப் பார்த்து வருகிறேன். இல்லையென்றால் உங்கள் தொல்லையை தாங்கமுடியாமல் என்றோ வேலையை விட்டு நின்றிருப்பேன். நான் என் தம்பியை நல்லா படிக்க வைக்கனும், அம்மாவை உக்கார வச்சு சோறு போடனும், எங்க அப்பா ஓட மருத்துவ செலவ பாக்கனும். இது தான் எனக்கு ரொம்ப முக்கியம். இதெல்லாம் உங்களுக்கு தெரியுமா ..?
என்னோட மனசுல வேற எந்த ஆசைக்கும் இடமே இல்லை. தயவு செஞ்சு புரிஞ்சுக்கங்க. எனக்கு ஏற்பட்ட நிலைமை உங்க அக்காக்கோ இல்ல தங்கச்சிக்கோ நடந்திருந்தா உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும்…?
கட்டாயப்படுத்தி எதையும் ஒரு பொண்ணுகிட்ட வாங்கிடலானு நினைக்காதீங்க…? எங்களுக்கும் மனசு இருக்கு…. அதுல வலிகள் நிறைய இருக்கு…!
பொண்ணுங்கள புரிந்துக்கொள்ள முயற்சி பண்ணுங்க….அதுவும் இல்லாம இப்படி கேவலமா நடந்துக்குவீங்கனு நான் கொஞ்சம் கூட எதிர்ப்பார்க்கவே இல்லை….” என கண்டப்படி திட்டிவிட்டு, கண்ணீரைத் துடைத்துக்கொண்டு அங்கிருந்து சென்றார் சித்ரா.